کد مطلب:280213 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:267
دعای ندبه در صبح جمعه
از جمله تكالیف انام، در غیبت امام (علیه الصلوة و السلام) خواندن دعای مبارك «ندبه» است، و ناله و ندبه نمودن برای آن حضرت است. این دعای مبارك را سید بن طاوس (قدس سره) نقل كرده از بعض اصحاب و گفته است كه:
محمد بن علی بن ابی قره گفت: نقل كردم این دعا را از كتاب محمد بن حسین بن سفیان بزوفری (رضی الله عنه) كه دعای ندبه است. و ذكر نموده كه این دعائی است به جهت صاحب الزمان (ارواحنا فداه). و مستحب است این كه خوانده شود در اعیاد اربعه كه «فطر» و «اضحی» و «غدیر» و «جمعه» باشد.
مجلسی (قدس سره) در «مزار بحار الانوار» می گوید:
كه این دعا را محمد بن المشهدی در «مزار كبیر» نقل نموده و ذكر كرده كه گفت محمد بن علی بن ابی قرة: نقل كردم من این دعا را از كتاب ابی جعفر محمد بن حسین بن سفیان بزوفری. پس ذكر كرده مثل آنچه را كه سید (قدس سره العزیز) ذكر نموده، مگر اینكه سید (قدس سره) در آخر دعاء دو ركعت نماز زیارت ذكر كرده و محمد بن مشهدی نمازی ذكر ننموده. و در «زاد المعاد» سند این دعا را ننوشته ولی از حضرت صادق (علیه السلام) روایت نموده، عین
[ صفحه 189]
عبارت او این است: واما دعای ندبه كه مشتمل است بر عقاید حقه و تاسف بر غیبت حضرت قائم (صلوات الله علیه). به سند معتبر از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) منقول است، كه سنت است این دعای ندبه را در چهار عید بخوانند، یعنی در روز جمعه و عید فظر و عید قربان و عید غدیر...
مولف گوید: این دعای مبارك از كثرت اشتهار، كالشمس فی رابعة النهار است. خوب است در هر جمعه دوستان آن حضرت (ارواحنا فداه) از مرد و زن در مسجدی از مساجد، یا معبدی از معابد، اجتماع نموده، این دعای مبارك را با كمال تضرع و زاری و ناله و سوگواری، و با نهایت حزن و اندوه و بی قراری، بخوانند و گریه كنند، و بر غیبت آن شمس تابان و فقدان آن جان جهانیان توجه كنند، و ضجه و آه سرد از دل پر درد كشند، و چنین مصیبت عظمی را سهل نشمارند، و چنین داهیه ی كبری را آسان نیندازند، كه از غیبتش اسلام به كلی از میان رفته و اسمی از او باقی مانده. ظهر الفساد فی البر و البحر بما كسبت ایدینا.
كفر و فسق و فجور و ناسپاسی تمام كره ی ارض را فرو گرفته، آنچه پیدا نیست آثار مسلمانی است، و آنچه پیدا و ظاهر است آثار شیطانی همه در وادی غفلت حیران و در تپه جهالت و ضلالت سرگردان و تابع جنود شیطان و عاصی بر حضرت صاحب العصر و الزمان، اللهم عجل فرجه و سهل مخرجة بمحمد و آله الطاهرین.
[ صفحه 190]
دعای ندبه:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد نبیه و آله و سلم تسلیما (الحمد لله الذی لا اله الا هو و له الحمد رب العالمین و صلی الله علی نبیه محمد و آله و سلم تسلیما، خ ل. مجلسی) اللهم لك الحمد علی ما جری به قضاوك فی اولیائك الذین استخلصتهم لنفسك و دینك اذا اخترت لهم جزیل ما عندك من النعیم المقیم الذی لازوال له و لا اضمحلال بعد ان شرطت علیهم الزهد فی درجات هذه الدنیا الدنیة و زخرفها و زبرجها فشرطوا لك ذلك و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قربتهم و قدمت لهم الذكر العلی و الثناء الجلی و اهبطت علیهم ملائكتك و كرمتهم بوحیك و رفدتهم بحلمك (بعلمك، خ ل) و جعلتهم الذرائع (الذریعة، خ) الیك و الوسیلة الی رضوانك فبعض اسكنته جنتك الی ان اخرجته منها و بعضهم (و بعض، خ) حملته فی فلكك و نجیته مع من آمن معه من الهلكة برحمتك و بعض اتخذته لنفسك خلیلا و سألك لسان صدق فی الآخرة فاجبته و جعلت ذلك علیا و بعض كلمته من شجرة تكلیما و جعلت له من اخیه ردا و وزیرا و بعض اولدته من غیر اب و آتیته البینات و ایدته بروح القدس و كل شرعت له شریعة و نهجت له منهاجا و تخیرت له اوصیاء مستحفظا بعد مستحفظ من مدة الی مدة اقامة لدینك و حجة علی عبادك و لئلا یزول الحق عن مقره و یغلب الباطل علی اهله و لئلا یقول احد لولا ارسلت الینا رسولا منذرا و اقمت لنا علما هادیا فنتبع آیاتك من قبل ان نذل و نخزی الی ان انتهیت الامر الی حبیبك و نجیبك محمد صلی الله علیه و آله فكان
[ صفحه 191]
كما انتجبته سید من خلقته و صفوة من اصطفیته و افضل من اجتبیته و اكرم من اعتمدته، قدمته علی انبیائك و بعثته الی الثقلین من عبادك و اوطأته مشارقك و مغاربك و سخرت له البراق و عرجت بروحه الی سمائك و اودعته علم ما كان و ما یكون الی انقضاء خلقك ثم نصرته بالرعب و حففته بجبرئیل و میكائیل و المسومین من ملئكتك و وعدته ان تظهر دینه علی الدین كله ولوكره المشركون و ذلك بعد ان بواته مبوا صدق من اهله و جعلت له و لهم اول بیت للناس للذی ببكة مباركا و هدی للعالمین فیه آیات بینات مقام ابراهیم و من دخله كان آمنا و قلت:«انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا. «ثم جعلت اجر محمد صلواتك علیه و آله مودتهم فی كتابك فقلت:«قل لا اسئلكم علیه اجرا الا المودة فی القربی.» وقلت:«ماسئلتكم من اجر فهو لكم. «و قلت: ما اسئلكم علیه من اجر الا من شاء ان یتخذ الی ربه سبیلا.» فكانوا هم السبیل الیك و المسلك الی رضوانك فلما انقضت ایامه اقام ولیه علی بن ابی طالب صلوات الله علیهما و علی آلهما هادیا اذ كان هو المنذر ولكل قوم هاد فقال و الملاء امامه:«من كنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله.» و قال من كنت نبیه فعلی امیره. و قال: «انا و علی من شجرة واحدة و سائر الناس من شجر شتی. و احله محل هارون من موسی فقال: انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی. و زوجه ابنته سیدة نساء العالمین و احل له من مسجده ما احل له و سد الابواب الا بابه، ثم اودعه علمه و حكمته فقال:
[ صفحه 192]
انا مدینة العلم و علی بابها فمن اراد المدینة و الحكمة فلیاتها من بابها. ثم قال: انت اخی و وصیی و وارثی لحمك لحمی و دمك دمی (لحمك من لحمكی و دمك من دمی، خ ل) و سلمك سلمی و حربك حربی و الایمان مخالط لحمك و دمك كما خالط ذلك لحمی و دمی و انت غدا علی الحوض خلیفتی و انت تقضی دینی و تنجز عداتی و شیعتك علی منابر من نور مبیضة وجوههم حولی فی الجنة و هم جیرانی و لو لا انت یا علی لم یعرف المومنون بعدی. و كان بعده هدی من الضلال و نورا من العمی و حبل الله المتین و صراطه المستقیم لا یسبق بقرابة فی رحم و لا بسابقة فی دین ولا یلحق فی منقبة من مناقبة یحذوا حذو الرسول صلی الله علیهما و آلهما و یقاتل علی التاویل و لا تاخذه فی الله لومة لائم، قد وتر فیه صنادید العرب و قتل ابطالهم و ناوش ذؤبانهم فاودع قلوبهم احقادا بدریة و خیبریة و حنینیة و غیرهن فاضبت علی عداوته و اكبت علی منابذته (مبارزته، خ ل) حتی قتل الناكثین و القاسطین و المارقین و لما قضی نحبه و قتله اشقی الاخرین یتبع اشقی الاولین (اشقی الاشقیاء من الاولین و الاخرین، خ) و لم یمتثل امر رسول الله (الرسول، خ) صلی الله علیه و آله فی الهادین بعد الهادین و الامة مصرة (مسرة، خ) علی مقته مجتمعة علی قطیعة رحمه و اقصاء ولده الا القلیل ممن وفا (وفی، خ) لرعایة الحق فیهم، فقتل من قتل و سبی من سبی و اقصی من اقصی و جری القضاء لهم بما یرجی له حسن المثوبة و كانت (اذ كانت، خ) الارض الله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین و سبحان ربنا ان كان وعد ربنا لمفعولا و لن یخلف الله وعده و هو العزیز الحكیم، فعلی الاطائب
[ صفحه 193]
من اهل بیت محمد و علی صلی الله علیهما و آلهما فلیبك الباكون و ایاهم فلینذب النادبون و لمثلهم فلتذرف الدموع و لیصرخ الصارخون (و یضج الضاجون، خ) ء و یعج العاجون، این الحسن این الحسین این ابناء الحسین صالح بعد صالح و صادق بعد صادق، این السبیل بعد السبیل این الخیرة بعد الخیرة این الشموس الطالعة این الاقمار المنیرة این الانجم الزاهرة این اعلام الدین و قواعد العلم، این بقیة الله التی لاتخلوا من العترة الهادیة (الطاهرة، خ) این المعد لقطع دابر الظلمة این المنتظر لاقامة الامت و العوج این المرتجی لازالة الجور و العدوان این المدخر لتجدید الفرائض و السنن این المتخیر لاعادة الملة و الشریعة این المومل لاحیاء الكتاب و حدوده این محیی معالم الدین واهله این قاصم شوكة المعتدین این هادم ابنیة الشرك و النفاق این مبید اهل الفسوق و العصیان و الطغیان این حاصد فروع الغی و الشقاق این طامس آثار الزیغ و الاهواء این قاطع حبائل الكذب و الافتراء این مبید العتاة و المردة این مستأصل اهل العناد و التضلیل و الالحاد این معز الاولیاء و مذل الاعداء این جامع الكلم علی التقوی این باب الله الذی منه یؤتی این وجه الله الذی یتوجه الیه الاولیاء این السبب المتصل بین الارض (اهل الارض، خ) و السماء این صاحب یوم الفتح و ناشر رایة الهدی این مؤلف شمل الصلاح و الرضا این الطالب بدم المقتول بكربلاء این المنصور علی من اعتدی علیه وافتری این المضطر الذی یجاب اذا دعی این صدر الخلائق ذو البر و التقوی این ابن
[ صفحه 194]
النبی المصطفی و ابن علی المرتضی و ابن خدیجة الكبری و ابن فاطمة الزهراء الكبری (الغراء، خ، صح) بابی انت و امی و نفسی لك الوقاء و الحمی یابن السادة المقربین، یابن النجباء الاكرمین، یابن الهداة المهدیین (المهتدین، خ)، یابن الخیرة المهذبین، یابن الغطارفة الانجبین، یابن الخضارمة المنتجبین، یابن القماقمة الاكرمین، یابن الاطائب المعظمین المطهرین، یابن البدور المنیرة یابن السراج المضیئة یابن الشهب الثاقبة یابن الانجم الزاهرة یابن السبل الواضحة یابن الاعلام اللائحة یابن العلوم الكاملة یابن السنن المشهورة یابن المعالم المأثورة یابن المعجزات الموجودة یابن الدلائل المشهودة یابن الصراط المستقیم یابن النباء العظیم یابن من هو فی ام الكتاب لدی الله علی حكیم یابن الایات و البینات یابن الدلائل الظاهرات یابن البراهین الواضحات الباهرات یابن الحج البالغات یابن النعم السابغات یابن طه و المحكمات یابن یس و الذاریات،یابن الطور و العادیات یابن من دنی فتدلی فكان قاب قوسین او ادنی دنوا و اقترابا من العل الاعلی لیت شعری این استقرت بك النوی بل ای ارض تقلك او الثری ابرضوی ام غیرها ام ذی طوی، عزیز علی ان اری الخلق و لا تری (لایری، خ) و لا اسمع لك حسیسا و لا نجوی، عزیز علی ان لا یحیط بی دونك البلوی و لاینالك منی ضجیج و لا شكوی، بنفسی انت من مغیب لم یخل منا،بنفسی انت من نازح ینزح (مانزح، خ) عنا، بنفسی انت امنیة شائق تمنی من مؤمن و مؤمنة ذكر فحنا بنفسی انت من عقید عز لا یسامی بنفسی انت من اثیل مجد لا یجازی (لایحاذی، خ)بنفسی انت من تلاد
[ صفحه 195]
نعم لا یضاهی بنفسی انت من نصیف شرف لا یساوی الی متی احار (اجار، خ) فیك یا مولای و الی متی و ای خطاب اصف فیك و ای نجوی، عزیز علی ان اجاب دونك و اناغی، عزیز علی ان ابكیك و یخذلك الوری، عزیز علی ان یجری علیك دونهم ما جری، هل من معین فاطیل معه العویل و البكاء، هل من جزوع فاساعد جزعه اذا خلا هل قذیت عین فتسعدها عینی علی القذی هل الیك یابن احمد سبیل فتلقی، هل یتصل یومنا منك بغده فنحظی متی نرد مناهلك الرویة فنروی متی ننتفع من عذب مائك فقد طال الصدی متی نغادیك و نراوحك فتقر عیوننا متی ترانا و نریك و قد نشرت لواء النصر تری اترانا نحف بك و انت تؤم الملاء و قد ملئت الارض عدلا و اذقت اعدائك هوانا و عقابا و ابرت العتاة و جحدة الحق و قطعت دابر المتكبرین و اجتثثت اصول الظالمین و نحن نقول الحمد لله رب العالمین اللهم انت كشاف الكرب و البلوی و الیك استعدی فعندك العدوی و انت رب الاخرة و الاولی فاغث یا غیاث المستغیثین عبیدك المبتلی و اره سیده یا شدید القوی و ازل عنه به الاسی و الجوی و برد غلیله یا من علی العرش استوی و من الیه الرجعی و المنتهی اللهم و نحن عبیدك الشائقون الی ولیك المذكر بك و بنبیك خلقته لنا عصمة و ملاذا و اقمته لنا قواما و معاذا و جعلته للمؤمنین منا اماما فبلغه منا تحیة و سلاما و زدنا بذلك یا رب اكراما واجعل مستقره لنا مستقرا و مقاما و اتمم نعمتك بتقدیمك ایاه امامنا حتی توردنا جناتك و مرافقة الشهداء من خلصائك اللهم صل علی حجتك و ولی امرك و صل علی جده محمد السید الاكبر و صلی علی علی ابیه السید القسور و حامل اللواء فی المحشر
[ صفحه 196]
و ساقی اولیائه من نهر الكوثر و الامیر علی سائر البشر الذی من آمن به فقد ظفر و من لم یؤمن به فقد خطر و كفر صلی الله علیه و علی اخیه و علی نجلهما المیامین الغرر ما طلعت شمس و ما اضاء قمر و علی جدته الصدیقة الكبری فاطمة الزهراء بنت محمد المصطفی و علی من اصطفیت من آبائه البررة و علیه افضل و اكمل واتم و ادوم و اكثر و اوفر ما صلیت علی احد من اصفیائك و خیرتك من خلقك و صل علیه صلوة لا غایة لعددها و لانهایة لمددها و لا نفاد لامدها، اللهم و اقم به الحق و ادحق به الباطل و ادل به اولیائك و اذلل به اعدائك وصل اللهم بیننا وبینه (و بینهم، خ) وصلة تؤدی الی مرافقة سلفه و اجعلنا ممن یأخذ بحجزتهم و یمكن فی ظلهم و اعنا علی تأدیة حقوقه الیه و الاجتهاد فی طاعته و الاجتناب عن معصیته و امنن علینا برضاه وهب لنا رأفته و رحمته و دعائه و خیره ما ننال به سعة من رحمتك و فوزا عندك واجعل صلوتنا به مقبولة و ذنوبنا به مغفورة و دعائنا به مستجابا و اجعل ارزاقنا به مبسوطة و همومنا به مكفیة و حوائجنا به مقضیة و اقبل الینا بوجهك الكریم و اقبل تقربنا الیك و انظر الینا نظرة رحیمة یستكمل بها الكرامة عندك ثم لا تصرفها عنا بجودك و اسقنا من حوض جده صلی الله علیه و آله بكأسه و بیده ریا رویا هنیئا سائغا لاظماء بعده یا ارحم الراحمین.
و استاد اعظم (اطال الله بقاه) فرموده اند:
مستحب است در روز و شب جمعه خواندن دعای ندبه ی معروفه را، كه متعلق است به آن حضرت. و فی الحقیقه، مضامین آن سوزنده ی
[ صفحه 197]
دلها و شكافنده ی جگرها و ریزنده ی خون از دیدگان آنان است كه اندكی از شربت محبت آن جناب نوشیده، و تلخی زهر فراقش به كام او رسیده. در روز جمعه بلكه در شب آن نیز چنانچه در یكی از مزارات قدیمه كه مؤلف آن معاصر شیخ طبرسی، صاحب «احتجاج» است، مروی است، باید خوانده شود.
مؤلف گوید: از جمله خواص خواندن این دعای مبارك آن است كه، در هر مكانی و موضعی كه خوانده شود با حضور قلب و اخلاص كامل، و ملتفت مضامین عالیه ی فائقه، و عبارات و اشارات نامیه ی رائقه ی آن بودن، توجه و التفات مخصوص حضرت صاحب العصر و الزمان (ارواحنا فداه) در آن مكان و محل، بلكه حضور به هم رسانیدن آن حضرت است در آن مجلس، چنانچه در بعض مواضع و موارد اتفاق افتاده:
از جمله، حضور به هم رسانیدن آن حضرت است در سرداب مطهر، كه این دعای مبارك را قرائت نموده اند. و اجمال قصه ی آن این است كه استاد اعظم (آدم الله ظله العالی) نقل فرموده از احدی ثقات كه:
والده ی من كه از صالحات معروفات است، در سر من رأی نقل كرد: روزی در سرداب شریف بودیم با اهل بیت عالم ربانی، و مؤید سبحانی، ملا زین العابدین سلماسی (اعلی الله مقامه). و آن روز جمعه بود، و جناب آقا مشغول به خواندن دعای ندبه ی معروفه، و چون زن مصیبت زده و محب فراق زده می گریست و ناله می كرد، و ما با او در ناله و گریه متابعت می كردیم. پس در بین این حالت بودیم كه ناگاه بوی عطری وزیدن گرفت، و منتشر شد در فضای سرداب. و پر شد هوا از بوی خوش، به نحوی كه از جمیع ماها آن حالت را سلب كرد. پس همه ساكت شدیم، و قدرت سخن گفتن از ما رفت، و متحیر ماندیم، تا اندك زمانی گذشت. پس از آن، رایحه ی طیبه مفقود شد، و هوا به حالت اول برگشت، و عود كردیم به آنچه
[ صفحه 198]
اول مشغول بودیم از قرائت دعا. چون به خانه مراجعت نمودیم، سوال كردم از جناب آقا از سر آن بوی خوش، فرمودند: تو را چه كار به این سوال؟ و جواب به من نداد. و عالم عامل متقی آغاعلی رضای اصفهانی (اطاب الله ثراه) كه نهایت اختصاص به مولی مزبور داشت، نقل كرد كه: روزی سوال كردم از آن مرحوم از ملاقات كردن با حجت (علیه السلام) را، و در او این گمان را داشتم، مثل استاد او سید معظم بحرالعلوم (رحمه الله). پس همین واقعه را برای من نقل كردند بدون اختلاف.
خاموش كه قصه گفتنی نیست
ور گفته شود شنفتنی نیست
و بعد از آن، بخوان بعض دعاهائی كه مخصوص ایام غیبت است، كه اختصاصی به روز جمعه ندارد. مثل دعای مبارك «اللهم عرفنی نفسك...» و غیرها، كه وارد شده.چنانكه در ضمن تكلیف مخصوص كه دعا نمودن برای وجود مقدس آن حضرت (ارواحنا فداه) است، دعوات صحیحه ی معتبره ذكر شد، ایاما تدعوا فله الاسماء الحسنی.
[ صفحه 199]
محمد بن علی بن ابی قره گفت: نقل كردم این دعا را از كتاب محمد بن حسین بن سفیان بزوفری (رضی الله عنه) كه دعای ندبه است. و ذكر نموده كه این دعائی است به جهت صاحب الزمان (ارواحنا فداه). و مستحب است این كه خوانده شود در اعیاد اربعه كه «فطر» و «اضحی» و «غدیر» و «جمعه» باشد.
مجلسی (قدس سره) در «مزار بحار الانوار» می گوید:
كه این دعا را محمد بن المشهدی در «مزار كبیر» نقل نموده و ذكر كرده كه گفت محمد بن علی بن ابی قرة: نقل كردم من این دعا را از كتاب ابی جعفر محمد بن حسین بن سفیان بزوفری. پس ذكر كرده مثل آنچه را كه سید (قدس سره العزیز) ذكر نموده، مگر اینكه سید (قدس سره) در آخر دعاء دو ركعت نماز زیارت ذكر كرده و محمد بن مشهدی نمازی ذكر ننموده. و در «زاد المعاد» سند این دعا را ننوشته ولی از حضرت صادق (علیه السلام) روایت نموده، عین
[ صفحه 189]
عبارت او این است: واما دعای ندبه كه مشتمل است بر عقاید حقه و تاسف بر غیبت حضرت قائم (صلوات الله علیه). به سند معتبر از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) منقول است، كه سنت است این دعای ندبه را در چهار عید بخوانند، یعنی در روز جمعه و عید فظر و عید قربان و عید غدیر...
مولف گوید: این دعای مبارك از كثرت اشتهار، كالشمس فی رابعة النهار است. خوب است در هر جمعه دوستان آن حضرت (ارواحنا فداه) از مرد و زن در مسجدی از مساجد، یا معبدی از معابد، اجتماع نموده، این دعای مبارك را با كمال تضرع و زاری و ناله و سوگواری، و با نهایت حزن و اندوه و بی قراری، بخوانند و گریه كنند، و بر غیبت آن شمس تابان و فقدان آن جان جهانیان توجه كنند، و ضجه و آه سرد از دل پر درد كشند، و چنین مصیبت عظمی را سهل نشمارند، و چنین داهیه ی كبری را آسان نیندازند، كه از غیبتش اسلام به كلی از میان رفته و اسمی از او باقی مانده. ظهر الفساد فی البر و البحر بما كسبت ایدینا.
كفر و فسق و فجور و ناسپاسی تمام كره ی ارض را فرو گرفته، آنچه پیدا نیست آثار مسلمانی است، و آنچه پیدا و ظاهر است آثار شیطانی همه در وادی غفلت حیران و در تپه جهالت و ضلالت سرگردان و تابع جنود شیطان و عاصی بر حضرت صاحب العصر و الزمان، اللهم عجل فرجه و سهل مخرجة بمحمد و آله الطاهرین.
[ صفحه 190]
دعای ندبه:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد نبیه و آله و سلم تسلیما (الحمد لله الذی لا اله الا هو و له الحمد رب العالمین و صلی الله علی نبیه محمد و آله و سلم تسلیما، خ ل. مجلسی) اللهم لك الحمد علی ما جری به قضاوك فی اولیائك الذین استخلصتهم لنفسك و دینك اذا اخترت لهم جزیل ما عندك من النعیم المقیم الذی لازوال له و لا اضمحلال بعد ان شرطت علیهم الزهد فی درجات هذه الدنیا الدنیة و زخرفها و زبرجها فشرطوا لك ذلك و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قربتهم و قدمت لهم الذكر العلی و الثناء الجلی و اهبطت علیهم ملائكتك و كرمتهم بوحیك و رفدتهم بحلمك (بعلمك، خ ل) و جعلتهم الذرائع (الذریعة، خ) الیك و الوسیلة الی رضوانك فبعض اسكنته جنتك الی ان اخرجته منها و بعضهم (و بعض، خ) حملته فی فلكك و نجیته مع من آمن معه من الهلكة برحمتك و بعض اتخذته لنفسك خلیلا و سألك لسان صدق فی الآخرة فاجبته و جعلت ذلك علیا و بعض كلمته من شجرة تكلیما و جعلت له من اخیه ردا و وزیرا و بعض اولدته من غیر اب و آتیته البینات و ایدته بروح القدس و كل شرعت له شریعة و نهجت له منهاجا و تخیرت له اوصیاء مستحفظا بعد مستحفظ من مدة الی مدة اقامة لدینك و حجة علی عبادك و لئلا یزول الحق عن مقره و یغلب الباطل علی اهله و لئلا یقول احد لولا ارسلت الینا رسولا منذرا و اقمت لنا علما هادیا فنتبع آیاتك من قبل ان نذل و نخزی الی ان انتهیت الامر الی حبیبك و نجیبك محمد صلی الله علیه و آله فكان
[ صفحه 191]
كما انتجبته سید من خلقته و صفوة من اصطفیته و افضل من اجتبیته و اكرم من اعتمدته، قدمته علی انبیائك و بعثته الی الثقلین من عبادك و اوطأته مشارقك و مغاربك و سخرت له البراق و عرجت بروحه الی سمائك و اودعته علم ما كان و ما یكون الی انقضاء خلقك ثم نصرته بالرعب و حففته بجبرئیل و میكائیل و المسومین من ملئكتك و وعدته ان تظهر دینه علی الدین كله ولوكره المشركون و ذلك بعد ان بواته مبوا صدق من اهله و جعلت له و لهم اول بیت للناس للذی ببكة مباركا و هدی للعالمین فیه آیات بینات مقام ابراهیم و من دخله كان آمنا و قلت:«انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا. «ثم جعلت اجر محمد صلواتك علیه و آله مودتهم فی كتابك فقلت:«قل لا اسئلكم علیه اجرا الا المودة فی القربی.» وقلت:«ماسئلتكم من اجر فهو لكم. «و قلت: ما اسئلكم علیه من اجر الا من شاء ان یتخذ الی ربه سبیلا.» فكانوا هم السبیل الیك و المسلك الی رضوانك فلما انقضت ایامه اقام ولیه علی بن ابی طالب صلوات الله علیهما و علی آلهما هادیا اذ كان هو المنذر ولكل قوم هاد فقال و الملاء امامه:«من كنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله.» و قال من كنت نبیه فعلی امیره. و قال: «انا و علی من شجرة واحدة و سائر الناس من شجر شتی. و احله محل هارون من موسی فقال: انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی. و زوجه ابنته سیدة نساء العالمین و احل له من مسجده ما احل له و سد الابواب الا بابه، ثم اودعه علمه و حكمته فقال:
[ صفحه 192]
انا مدینة العلم و علی بابها فمن اراد المدینة و الحكمة فلیاتها من بابها. ثم قال: انت اخی و وصیی و وارثی لحمك لحمی و دمك دمی (لحمك من لحمكی و دمك من دمی، خ ل) و سلمك سلمی و حربك حربی و الایمان مخالط لحمك و دمك كما خالط ذلك لحمی و دمی و انت غدا علی الحوض خلیفتی و انت تقضی دینی و تنجز عداتی و شیعتك علی منابر من نور مبیضة وجوههم حولی فی الجنة و هم جیرانی و لو لا انت یا علی لم یعرف المومنون بعدی. و كان بعده هدی من الضلال و نورا من العمی و حبل الله المتین و صراطه المستقیم لا یسبق بقرابة فی رحم و لا بسابقة فی دین ولا یلحق فی منقبة من مناقبة یحذوا حذو الرسول صلی الله علیهما و آلهما و یقاتل علی التاویل و لا تاخذه فی الله لومة لائم، قد وتر فیه صنادید العرب و قتل ابطالهم و ناوش ذؤبانهم فاودع قلوبهم احقادا بدریة و خیبریة و حنینیة و غیرهن فاضبت علی عداوته و اكبت علی منابذته (مبارزته، خ ل) حتی قتل الناكثین و القاسطین و المارقین و لما قضی نحبه و قتله اشقی الاخرین یتبع اشقی الاولین (اشقی الاشقیاء من الاولین و الاخرین، خ) و لم یمتثل امر رسول الله (الرسول، خ) صلی الله علیه و آله فی الهادین بعد الهادین و الامة مصرة (مسرة، خ) علی مقته مجتمعة علی قطیعة رحمه و اقصاء ولده الا القلیل ممن وفا (وفی، خ) لرعایة الحق فیهم، فقتل من قتل و سبی من سبی و اقصی من اقصی و جری القضاء لهم بما یرجی له حسن المثوبة و كانت (اذ كانت، خ) الارض الله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین و سبحان ربنا ان كان وعد ربنا لمفعولا و لن یخلف الله وعده و هو العزیز الحكیم، فعلی الاطائب
[ صفحه 193]
من اهل بیت محمد و علی صلی الله علیهما و آلهما فلیبك الباكون و ایاهم فلینذب النادبون و لمثلهم فلتذرف الدموع و لیصرخ الصارخون (و یضج الضاجون، خ) ء و یعج العاجون، این الحسن این الحسین این ابناء الحسین صالح بعد صالح و صادق بعد صادق، این السبیل بعد السبیل این الخیرة بعد الخیرة این الشموس الطالعة این الاقمار المنیرة این الانجم الزاهرة این اعلام الدین و قواعد العلم، این بقیة الله التی لاتخلوا من العترة الهادیة (الطاهرة، خ) این المعد لقطع دابر الظلمة این المنتظر لاقامة الامت و العوج این المرتجی لازالة الجور و العدوان این المدخر لتجدید الفرائض و السنن این المتخیر لاعادة الملة و الشریعة این المومل لاحیاء الكتاب و حدوده این محیی معالم الدین واهله این قاصم شوكة المعتدین این هادم ابنیة الشرك و النفاق این مبید اهل الفسوق و العصیان و الطغیان این حاصد فروع الغی و الشقاق این طامس آثار الزیغ و الاهواء این قاطع حبائل الكذب و الافتراء این مبید العتاة و المردة این مستأصل اهل العناد و التضلیل و الالحاد این معز الاولیاء و مذل الاعداء این جامع الكلم علی التقوی این باب الله الذی منه یؤتی این وجه الله الذی یتوجه الیه الاولیاء این السبب المتصل بین الارض (اهل الارض، خ) و السماء این صاحب یوم الفتح و ناشر رایة الهدی این مؤلف شمل الصلاح و الرضا این الطالب بدم المقتول بكربلاء این المنصور علی من اعتدی علیه وافتری این المضطر الذی یجاب اذا دعی این صدر الخلائق ذو البر و التقوی این ابن
[ صفحه 194]
النبی المصطفی و ابن علی المرتضی و ابن خدیجة الكبری و ابن فاطمة الزهراء الكبری (الغراء، خ، صح) بابی انت و امی و نفسی لك الوقاء و الحمی یابن السادة المقربین، یابن النجباء الاكرمین، یابن الهداة المهدیین (المهتدین، خ)، یابن الخیرة المهذبین، یابن الغطارفة الانجبین، یابن الخضارمة المنتجبین، یابن القماقمة الاكرمین، یابن الاطائب المعظمین المطهرین، یابن البدور المنیرة یابن السراج المضیئة یابن الشهب الثاقبة یابن الانجم الزاهرة یابن السبل الواضحة یابن الاعلام اللائحة یابن العلوم الكاملة یابن السنن المشهورة یابن المعالم المأثورة یابن المعجزات الموجودة یابن الدلائل المشهودة یابن الصراط المستقیم یابن النباء العظیم یابن من هو فی ام الكتاب لدی الله علی حكیم یابن الایات و البینات یابن الدلائل الظاهرات یابن البراهین الواضحات الباهرات یابن الحج البالغات یابن النعم السابغات یابن طه و المحكمات یابن یس و الذاریات،یابن الطور و العادیات یابن من دنی فتدلی فكان قاب قوسین او ادنی دنوا و اقترابا من العل الاعلی لیت شعری این استقرت بك النوی بل ای ارض تقلك او الثری ابرضوی ام غیرها ام ذی طوی، عزیز علی ان اری الخلق و لا تری (لایری، خ) و لا اسمع لك حسیسا و لا نجوی، عزیز علی ان لا یحیط بی دونك البلوی و لاینالك منی ضجیج و لا شكوی، بنفسی انت من مغیب لم یخل منا،بنفسی انت من نازح ینزح (مانزح، خ) عنا، بنفسی انت امنیة شائق تمنی من مؤمن و مؤمنة ذكر فحنا بنفسی انت من عقید عز لا یسامی بنفسی انت من اثیل مجد لا یجازی (لایحاذی، خ)بنفسی انت من تلاد
[ صفحه 195]
نعم لا یضاهی بنفسی انت من نصیف شرف لا یساوی الی متی احار (اجار، خ) فیك یا مولای و الی متی و ای خطاب اصف فیك و ای نجوی، عزیز علی ان اجاب دونك و اناغی، عزیز علی ان ابكیك و یخذلك الوری، عزیز علی ان یجری علیك دونهم ما جری، هل من معین فاطیل معه العویل و البكاء، هل من جزوع فاساعد جزعه اذا خلا هل قذیت عین فتسعدها عینی علی القذی هل الیك یابن احمد سبیل فتلقی، هل یتصل یومنا منك بغده فنحظی متی نرد مناهلك الرویة فنروی متی ننتفع من عذب مائك فقد طال الصدی متی نغادیك و نراوحك فتقر عیوننا متی ترانا و نریك و قد نشرت لواء النصر تری اترانا نحف بك و انت تؤم الملاء و قد ملئت الارض عدلا و اذقت اعدائك هوانا و عقابا و ابرت العتاة و جحدة الحق و قطعت دابر المتكبرین و اجتثثت اصول الظالمین و نحن نقول الحمد لله رب العالمین اللهم انت كشاف الكرب و البلوی و الیك استعدی فعندك العدوی و انت رب الاخرة و الاولی فاغث یا غیاث المستغیثین عبیدك المبتلی و اره سیده یا شدید القوی و ازل عنه به الاسی و الجوی و برد غلیله یا من علی العرش استوی و من الیه الرجعی و المنتهی اللهم و نحن عبیدك الشائقون الی ولیك المذكر بك و بنبیك خلقته لنا عصمة و ملاذا و اقمته لنا قواما و معاذا و جعلته للمؤمنین منا اماما فبلغه منا تحیة و سلاما و زدنا بذلك یا رب اكراما واجعل مستقره لنا مستقرا و مقاما و اتمم نعمتك بتقدیمك ایاه امامنا حتی توردنا جناتك و مرافقة الشهداء من خلصائك اللهم صل علی حجتك و ولی امرك و صل علی جده محمد السید الاكبر و صلی علی علی ابیه السید القسور و حامل اللواء فی المحشر
[ صفحه 196]
و ساقی اولیائه من نهر الكوثر و الامیر علی سائر البشر الذی من آمن به فقد ظفر و من لم یؤمن به فقد خطر و كفر صلی الله علیه و علی اخیه و علی نجلهما المیامین الغرر ما طلعت شمس و ما اضاء قمر و علی جدته الصدیقة الكبری فاطمة الزهراء بنت محمد المصطفی و علی من اصطفیت من آبائه البررة و علیه افضل و اكمل واتم و ادوم و اكثر و اوفر ما صلیت علی احد من اصفیائك و خیرتك من خلقك و صل علیه صلوة لا غایة لعددها و لانهایة لمددها و لا نفاد لامدها، اللهم و اقم به الحق و ادحق به الباطل و ادل به اولیائك و اذلل به اعدائك وصل اللهم بیننا وبینه (و بینهم، خ) وصلة تؤدی الی مرافقة سلفه و اجعلنا ممن یأخذ بحجزتهم و یمكن فی ظلهم و اعنا علی تأدیة حقوقه الیه و الاجتهاد فی طاعته و الاجتناب عن معصیته و امنن علینا برضاه وهب لنا رأفته و رحمته و دعائه و خیره ما ننال به سعة من رحمتك و فوزا عندك واجعل صلوتنا به مقبولة و ذنوبنا به مغفورة و دعائنا به مستجابا و اجعل ارزاقنا به مبسوطة و همومنا به مكفیة و حوائجنا به مقضیة و اقبل الینا بوجهك الكریم و اقبل تقربنا الیك و انظر الینا نظرة رحیمة یستكمل بها الكرامة عندك ثم لا تصرفها عنا بجودك و اسقنا من حوض جده صلی الله علیه و آله بكأسه و بیده ریا رویا هنیئا سائغا لاظماء بعده یا ارحم الراحمین.
و استاد اعظم (اطال الله بقاه) فرموده اند:
مستحب است در روز و شب جمعه خواندن دعای ندبه ی معروفه را، كه متعلق است به آن حضرت. و فی الحقیقه، مضامین آن سوزنده ی
[ صفحه 197]
دلها و شكافنده ی جگرها و ریزنده ی خون از دیدگان آنان است كه اندكی از شربت محبت آن جناب نوشیده، و تلخی زهر فراقش به كام او رسیده. در روز جمعه بلكه در شب آن نیز چنانچه در یكی از مزارات قدیمه كه مؤلف آن معاصر شیخ طبرسی، صاحب «احتجاج» است، مروی است، باید خوانده شود.
مؤلف گوید: از جمله خواص خواندن این دعای مبارك آن است كه، در هر مكانی و موضعی كه خوانده شود با حضور قلب و اخلاص كامل، و ملتفت مضامین عالیه ی فائقه، و عبارات و اشارات نامیه ی رائقه ی آن بودن، توجه و التفات مخصوص حضرت صاحب العصر و الزمان (ارواحنا فداه) در آن مكان و محل، بلكه حضور به هم رسانیدن آن حضرت است در آن مجلس، چنانچه در بعض مواضع و موارد اتفاق افتاده:
از جمله، حضور به هم رسانیدن آن حضرت است در سرداب مطهر، كه این دعای مبارك را قرائت نموده اند. و اجمال قصه ی آن این است كه استاد اعظم (آدم الله ظله العالی) نقل فرموده از احدی ثقات كه:
والده ی من كه از صالحات معروفات است، در سر من رأی نقل كرد: روزی در سرداب شریف بودیم با اهل بیت عالم ربانی، و مؤید سبحانی، ملا زین العابدین سلماسی (اعلی الله مقامه). و آن روز جمعه بود، و جناب آقا مشغول به خواندن دعای ندبه ی معروفه، و چون زن مصیبت زده و محب فراق زده می گریست و ناله می كرد، و ما با او در ناله و گریه متابعت می كردیم. پس در بین این حالت بودیم كه ناگاه بوی عطری وزیدن گرفت، و منتشر شد در فضای سرداب. و پر شد هوا از بوی خوش، به نحوی كه از جمیع ماها آن حالت را سلب كرد. پس همه ساكت شدیم، و قدرت سخن گفتن از ما رفت، و متحیر ماندیم، تا اندك زمانی گذشت. پس از آن، رایحه ی طیبه مفقود شد، و هوا به حالت اول برگشت، و عود كردیم به آنچه
[ صفحه 198]
اول مشغول بودیم از قرائت دعا. چون به خانه مراجعت نمودیم، سوال كردم از جناب آقا از سر آن بوی خوش، فرمودند: تو را چه كار به این سوال؟ و جواب به من نداد. و عالم عامل متقی آغاعلی رضای اصفهانی (اطاب الله ثراه) كه نهایت اختصاص به مولی مزبور داشت، نقل كرد كه: روزی سوال كردم از آن مرحوم از ملاقات كردن با حجت (علیه السلام) را، و در او این گمان را داشتم، مثل استاد او سید معظم بحرالعلوم (رحمه الله). پس همین واقعه را برای من نقل كردند بدون اختلاف.
خاموش كه قصه گفتنی نیست
ور گفته شود شنفتنی نیست
و بعد از آن، بخوان بعض دعاهائی كه مخصوص ایام غیبت است، كه اختصاصی به روز جمعه ندارد. مثل دعای مبارك «اللهم عرفنی نفسك...» و غیرها، كه وارد شده.چنانكه در ضمن تكلیف مخصوص كه دعا نمودن برای وجود مقدس آن حضرت (ارواحنا فداه) است، دعوات صحیحه ی معتبره ذكر شد، ایاما تدعوا فله الاسماء الحسنی.
[ صفحه 199]